Hij kijkt het kringetje rond. ‘Zeg het maar, wat zijn de zaken waar jullie tegenaan lopen hier in de Overbuurtse polder? Voor jezelf heb je al het een en ander kunnen opschrijven, ik wil graag dat je de belangrijkste nu opnoemt.’
Gemeente Lansingerland timmert aan de weg. Ze zijn van goede wil, alle lof. Geen van bovenaf opgelegd bestuur, maar het oor te luister leggen bij de inwoners. Het kan minder, zouden ze in Groningen zeggen. En zo wordt er per polder een bijeenkomst belegd waar de bezoekers kunnen brainstormen en borrelen. En, nog belangrijker, in januari 2025 is er een evaluatie of er spijkers met koppen zijn geslagen. Want praten is één, maar onder de rook van Rotterdam is dat niet genoeg.
Er zijn uitdagingen zat, dat blijkt wel. Welke glastuinder hikt niet aan tegen de energietransitie? Gas dat steeds duurder wordt vanwege de belasting en een stroomnet met obstipatie. Succes. Dan hebben we hier in het Oostland nog het voordeel van een RoCa-warmterotonde en gunstige geothermische omstandigheden. Maar voor tuinders die nu een WKK hebben staan is overstappen nog lang niet gunstig genoeg. Zoals een collega die avond opmerkt: ‘Kan ik ook een mini-kerncentrale neerzetten?’