Telefoon. ‘Wat kosten ze vandaag?’ Ik noem een prijs. Het blijft even stil. Ik hoor hem tegen een collega mompelen: ‘Ze zijn nog duur zat…’ Dan: ‘En als ik twee karren afneem?’ Ik schiet in de lach. ‘Dan worden ze nóg duurder.’
Het is toch wat hè? De miljarden tuimelen over elkaar alsof het niks is. Ik heb het over wat in de volksmond ‘fossiele subsidies’ is gaan heten. In werkelijkheid gaat het om energiebelasting die gebruikers van gas en elektriciteit moeten afdragen aan de overheid. Maar, en dat is het springende punt, niet iedereen betaalt evenveel belasting. Kleine gebruikers als de consument of bijvoorbeeld bakkers en andere winkels betalen over hun weinige verbruik veel belasting, terwijl grote afnemers percentagegewijs veel minder afdragen. Vandaar dat diverse organisaties de term fossiele subsidie in het leven hebben geroepen. In feite wordt grootgebruik aangemoedigd en kleinverbruik gestraft met het huidige energiebelastingstelsel.
En ook wij als glastuinders profiteren hier deels van mee. Als wij over ons totale gasverbruik hetzelfde tarief zouden moeten betalen als particulieren of de eerder genoemde bakkerij dan zouden we snel stoppen met telen in de winter vermoed ik. De hoge gasprijzen van vorig jaar en de daaruit voortkomende crisis spreekt wat dat betreft boekdelen.