‘En hoe gaat het met de matricaria?’ Altijd vraagt ze het. We zitten aan het oranjegebak bij de plaatselijke bakker. Koningsdag. Toevallig komen we haar daar tegen. Alleen. Ze is weduwe en was vroeger samen met haar man eigenaar van een kamillekwekerij. Dat schept een band.
Het is de tante van mijn vrouw, dus we zien elkaar vaker. Ik praat haar bij over hoe het gaat. Dat hoge energiekosten er wel in hakken, maar dat het nog te doen is. ‘Zolang er aan de ene kant genoeg binnen komt, kun je het aan de andere kant ook blijven uitgeven,’ zeg ik met een knipoog. ‘Al gaan we dit jaar voor het eerst in 30 jaar niet stomen!’ Ze kijkt me vorsend aan. ‘Zo, dan mag je wel iemand in dienst nemen om het onkruid te wieden! Vooral dat muur!’ Ja, ze weet waar ze over praat.
'Toen kwam de winter van Poetin,
met gasprijzen die de pan uitrezen'