Zo, de handel staat weer klaar voor de veiling. Het is het laatste beetje dit jaar. De prijzen waren goed. Nou ja, behalve die laatste weken. Richting Kerst is altijd lastig. Dan hebben mensen andere dingen aan hun hoofd. En zeker nu, met die hoge inflatiecijfers. Dat wordt nog wat volgend jaar.
De voorspellingen zijn niet best. Want ook al wordt er een flinke krimp verwacht in het sierteeltaanbod, de vraag is of de consument nog wel geld overhoudt om aan bloemen te besteden. Ook thuis hakken de energiekosten erin. Hij maakt zich maar niet al teveel illusies. Leven bij de dag, dat is altijd het beste geweest.
En dan heb je ook nog van die figuren als Lubach. Die maken je het tuindersleven dubbel zuur. Bloemen afschilderen als stokjes die bij je op tafel staan te sterven. Hij raakt het beeld maar moeilijk kwijt. Ja, natuurlijk is het waar. Snijbloemen hebben geen lang leven meer voor de boeg. Vlak voor hun toppunt oogst je ze, als ze gekocht worden en weggegeven zijn ze op hun mooist en na een paar dagen begint de aftakeling. Maar wat is daar mis mee? Memento mori, beste mensen!