Hij kijkt me aan en vraagt: ‘Maar is dat dan niet saai, elke dag hetzelfde werk? Grond frezen, plantjes poten, bloemen snijden, gewasverzorging, beregenen, dat gaat na een tijdje toch vervelen?’ Ik kijk hem een beetje waterig aan en zie hem vervagen. Mijn gedachten gaan met me op de loop.
Want stel je toch eens voor dat je grond altijd perfect zou vallen na het frezen. Niet te droog, niet te nat. Precies zo dat je freesbak niet volloopt en je dus niet na een paar vakken weer moet stoppen om hem schoon te maken.
Of dat je bloemengaas altijd vloeiend afrolt. Er blijft niks haken en er gaat ook nooit een draadje los. Je loopt precies in het goede spoor zodat je je voetstappen niet tegenkomt in het plantbed. Oprollen gaat net zo gemakkelijk. Je zweet niet als de zon schijnt en je komt onderweg geen vuiltje tegen.