Ik lig op mijn knieën plantjes te poten, bijna koffietijd, gaat de telefoon. Mijn neef. ‘Ik zit op de wc en ik krijg de deur niet meer van het slot.’ Grr, denk ik nog, ik moest nog maar twee meter… ‘Oké, nou, dan kom ik wel naar voren.’ Opgesloten zitten is immers ook niet alles.
Daar denken Nick Zwinkels en Carlos van Paassen, twee tuinderszoons, heel anders over heb ik gelezen. Zij zijn bezig om een escaperoom te bouwen die in het teken staat van de tuinbouw. Bezoekers gaan op een excursie naar een sierteeltbedrijf en komen er dan tot hun schrik achter dat ze opgesloten zitten. Wat de Frans!
Ik krijg dan direct beelden in mijn hoofd van kinderen van tuinders die vroeger onder druk zijn gezet om in het bedrijf te komen. ‘Kom joh, leuk! Lekker vroeg beginnen elke dag, hard voor weinig, nooit chagrijnig!’ Maar die gasten hebben er natuurlijk totaal geen zin in. Die willen studentje spelen met veel bier en laat naar bed en ’s ochtends lang blijven liggen. Pa bekijkt het maar, híj wilde tuinder worden…