Op dit moment heeft de glastuinbouw nog CO2 in overvloed, maar in de toekomst is die beschikbaarheid helemaal niet zo vanzelfsprekend meer. Voor de industrie wordt het voordeliger om CO2 onder de zee op te slaan en voor de tuinbouw wordt het duurder om deze met eigen WKK te produceren. Dat zijn goede redenen om te zoeken naar manieren om CO2 zo efficiënt mogelijk te benutten – en zo min mogelijk te verspillen.
Er ging een schok door Nederland toen de rechter oordeelde dat Shell in 2030 de CO2-emissie van zijn toeleveranciers en afnemers moet terugbrengen met 45% ten opzichte van 2019. De afnemers, dat zijn immers ook de klanten bij de pomp en de vrachtwagens die de bloemen vervoeren.
Heeft deze uitspraak gevolgen voor de levering van CO2 door Shell aan de glastuinbouw? „Niet direct”, denkt Dennis Medema, energiespecialist bij Glastuinbouw Nederland. Belangrijker is dat het door de dure emissierechten voor de industrie veel aantrekkelijker wordt om CO2 onder de zee op te slaan dan aan de glastuinbouw te leveren. Dat laatste ziet het Europese emissierechtensysteem namelijk niet als reductie. Mogelijk komen er ook financiële prikkels voor afvalenergiebedrijven en groene producenten om hun CO2 onderzee op te slaan. Glastuinbouw en Ocap hopen in de toekomst juist van deze partijen CO2 te betrekken en praten hierover.