Meestal hebben we bij ons op de weg de laatste zaterdag van augustus een fietstocht met aansluitend een buurt-BBQ. Een enkel keer gaat het niet door, met corona ja, maar het is een traditie die al meer dan 30 jaar stand houdt. Zo ook dit jaar. Al hing er de hele dag een beetje een schaduw overheen.
Dat begon bij mezelf al op vrijdagmiddag. Toen kreeg ik te horen dat een grote kweker van potplanten, ooit op onze weg nog getuind, eind van dit jaar de brui eraan geeft. De hoge energiekosten doen hen de das om. Het hakte er flink in bij me. Er gingen ook nog andere verhalen. Van rozentelers die hun gasposities verzilverden en dus ook de teelt niet voortzetten. Dat kun je goed ondernemerschap noemen, maar het was eigenlijk niet te bevatten. Zover is het dus nu gekomen? En wat volgt er nog meer?
Tijdens zo’n fietstocht en barbecue spreek je daar met elkaar over. En dan blijkt dat de ellende inderdaad nog groter is dan je zelf al had bedacht. Want iedereen zit al maandenlang te rekenen hoe de winter door te komen, maar met een stijging tot boven de drie euro per m3 gas is niet één teelt rendabel. Dus óf je moet heel slim en tijdig energie hebben ingekocht, óf je moet je kas zo koud mogelijk houden en dan maar hopen dat de winter meevalt. Een tussenweg lijkt er haast niet te zijn.