Hij grijnst als hij me ziet in de hal van de kerk. ‘Wat zag ik? Ga je mijn werk doen?’ Ik lach terug. ‘Ja, binnenkort kom ik solliciteren bij je. Ik ben al aan het oefenen!’ We doelen beide op de filmpjes die ik de wereld in stuur waarop ik spittend met een blauwe tractor door de kas rijd. ‘En leuk dat het is, joh!’
‘Zit jij nog weleens op de trekker dan?’ vraag ik. ‘Nee,’ zegt hij, ‘die jongens zeggen het weleens tegen me, maar weet je wat het is? Stel je voor dat ik het goed kan, dan moet ik het blijven doen!’
Dan ben je achter in de vijftig en kom je opeens tot de conclusie dat er meer is in het leven dan plantjes poten en bloemen snijden. Want jarenlang lieten wij ons grondwerk doen door loonbedrijf Van Etten en dat liep prima. Tot het moment dat de volgende generatie er plezier in kreeg en de oudere garde aanstak. Eerst frezen met de tweewieler en nu dus ook spitten op een trekker.
