Momenteel leven we van crisis naar crisis en daar worden we niet vrolijker van. Als ik de journaals en kranten mag geloven, krijgen steeds meer huishoudens het steeds moeilijker om de eindjes aan elkaar te knopen. De boodschappen worden duurder en duurder en de stijgende energiekosten zorgen er ook voor dat veel huishoudens veel minder geld te besteden hebben.
Deze ontwikkelingen geven mij toch wel een onrustig gevoel. Mijn bloemenwinkel moet er toch maar weer voor zorgen dat onze klanten wel bloemen en planten bij ons blijven kopen. Ook bij ons nemen de kosten alleen maar toe en minder omzet helpt zeker niet om een goede boterham over te houden. De inkoopprijzen van bloemen zijn momenteel ook nog eens vrij hoog. De stijgende kosten zomaar doorberekenen aan onze klanten is voor mij geen optie, omdat ik geloof dat er een maximale vraagprijs voor producten is en dus ook voor bloemen. Naar mijn mening hebben we de maximale vraagprijs nu echt bereikt.
Natuurlijk ontkom je er niet aan om producten tegen hogere prijzen aan te bieden, maar prijs en kwaliteit moeten nog wel in balans zijn. Een dun steeltje bloemen voor een veel te hoge prijs laat ik links liggen op de veiling. Dan verkoop ik wel een keertje nee. Ik geloof niet in de quote ‘beter duur dan niet te koop’. Ik ga niet voor joker staan. Ik zorg er liever voor dat ik altijd scherpe aanbiedingen bij de ingang of buiten heb staan. Die zorgen toch weer voor een zachte landing voor mijn klanten en potentiële nieuwe klanten.
Wij verkopen zeer veel boeketten tussen de €12 en €20. Deze boeketten zijn gemaakt met veel stelen bloemen en daar wil ik niks aan veranderen. Ik wil dat onze klanten waar voor hun geld krijgen. Onze winstmarge daalt momenteel, maar ik probeer zo mijn klanten te behouden en met een beetje geluk komen er ook meer nieuwe klanten bij. Want uiteindelijk wil iedereen waar voor z’n geld.
