Mag ik me tot jou eens richten
beste Leendert-Jan Plaisier?
Opperpiet van het verdelen
in het veilinghoofdkwartier.
Want het was vast even wennen.
Jarenlang bij PostNL,
waar je ook weleens moest rennen
maar daar stopt de parallel.
Want bij pakjes en bij kaarten
wordt er vaak qua houdbaarheid
stiekem nog wel wat gesmokkeld:
Twee, drie dagen over tijd.
Maar met bloemen en met planten
luistert zoiets toch wel nauw.
Wil je daar een dag mee wachten
trekken kopers aan je mouw.
Daarom dacht jij, orderpicken!
Dat is wat het wezen moet!
Als we arbeid kunnen spreiden
is dat voor een ieder goed.
Jij dus druk aan ’t pionieren
op de Naaldwijkvestiging.
Nou, dat hebben ze geweten.
Groot was de ontreddering.
Achteraf bleek dat te zitten
in een bug bij de IT.
Dat bleek heel goed op te lossen.
Eén ding zit je nu nog mee:
Want wat moet je in de lente
als de veiling overstroomt?
Al die karren vol met handel…
Maar wie komt daar opgestoomd?
Wie kan heel goed orderpicken,
werken met een tijdslimiet?
Dag en nacht, bij wind en regen?
Juist! Je raadt het! Sint en Piet!
Alleen wel een klein probleempje,
want ik ben behoorlijk oud
met toch best wel stramme spieren.
Is het in die koelcel koud?
Dus als wij dan kunnen ruilen,
jij de vloer, ik op kantoor?
Prima, dat is afgesproken!
Jij en ik, we gaan ervoor!
Tot de voorjaarspiek! Sinterklaas.
