‘Maar wat maakt een veldboeket een veldboeket?’ De Keuringsdienst van waarde. Ik mag er altijd graag naar kijken. Of het nu om de productie van kaas gaat, de werkelijke inhoud van bakjes krabsalade of het toegevoegde water in kip, vaak is het een onderhoudend klein halfuurtje. Je steekt er meestal wel iets van op (wist je dat er ook vierkante kazen gemaakt worden?) en elke aflevering denk je minstens een keer ‘hoe kan dit?’ Echt leuk.
Jaja, behalve als ze aankondigen dat ze de sierteelt onder handen nemen. Want dan maakt het gevoel van ‘leuk’ plaats voor samenknijpende billen. Wat gaan we horen en zien? Bloemen die vlinders moeten aantrekken maar als tuinder intussen wel de rupsen bestrijden? En, zoals in een van de laatste uitzendingen, wat is nu eigenlijk een veldboeket? Op welk veld zijn ze geplukt? Of moet je daar je fantasie voor gebruiken?
Want gaandeweg komt de Keuringsdienst erachter dat bloemen die samen een veldboeket vormen gewoon in kassen worden geteeld of ingevlogen uit Afrika. Plukten onze kinderen vroeger nog weleens de berm langs de weg leeg, narcissen o.a., tegenwoordig is dat gecommercialiseerd. De naam veldboeket is feitelijk verworden tot een boeket bloemen van allerlei soort die op een bepaalde manier is geschikt. Zelfs tropische anthuriums kunnen erin zitten. Illusie armer dus.
