Ergens op Tweede Kerstdag lopen we met z’n tweetjes langs de Rotte. Alles wat er aan eten in gaat, moet er ook weer een keertje af. Het is niet koud, wel droog en donkergrijs. Vrijwel geen wind. Balorig grap ik dat er voorlopig nog niet geschaatst kan worden. ‘Toch vind ik het best redelijk weer,’ hoor ik mijn vrouw zeggen. ‘Ja, jij hoeft geen bloemen te telen,’ mopper ik.
Er zijn van die woorden die opeens hot zijn. Ik had het bijvoorbeeld tijdens de laatste Top 2000. Als je naar het Top2000Café kijkt op tv zie je onderin allerlei schijtlollige berichten langskomen. Mijn zoon wees me erop dat #Huub weer veelvuldig werd gebruikt, net als vorig jaar. Er ging mij geen licht op, maar kennelijk was het toen ook al een grap om met z’n allen te gaan gourmetten bij Huub. Nu vind ik gourmetten nooit grappig, maar dit terzijde.
Hetzelfde had ik ergens in november met het woord dunkelflaute. Opeens dook het op. Het was grijs en stil weer met als gevolg minimale opbrengsten aan zonne- en windenergie. En dan niet alleen in ons land maar in een groot deel van Europa. Nu hebben ze daar in Frankrijk en Noorwegen wat minder problemen mee omdat ze respectievelijk kernenergie- en waterkrachtcentrales hebben staan. Maar veel andere landen merkten het direct in de stroomprijs: Die was skyhigh.
