De telefoon gaat, om vier uur ’s nachts. De oude vertrouwde stem van onze Privacomputerservicemonteur: ‘Pompenalarm!’ Ik had het kunnen weten. Zo gaat het ieder jaar. Ik zet het Octalarm uit en haast me naar het ketelhuis. Inderdaad, het drukvat van de verwarming staat onder de 5%. De vloer is trouwens ook nat. Een lekkende mengklep.
Als het stoomwerk is gedaan en de spullen zijn opgeruimd, komt het spannendste klusje: het schoonmaken van de ketel en het vullen van ketel en verwarmingsbuizen met water. Werkt alles nog zoals het hoort? Ik heb voor mezelf een checklistje gemaakt met wat er allemaal moet gebeuren. Schakelaars omzetten, van ‘stomen’ weer naar ‘stoken’, kranen open, de bypass naar de RoCa-warmte dicht. Maar het spul is al zo’n 37 jaar oud, dus af en toe komen er dan toch gebreken.
In de ketel ziet het er goed uit. Een kwart emmer ketelsteen, dat valt mee. Dan het mangat, waar ik overigens nog steeds in pas, weer dichtmaken. Het rubber smeer ik in met vet en vervolgens draai ik de moeren strak aan met een paar laatste tikken van de hamer. Daarna begint het vullen. De ring sluit goed af, dat is alvast mooi meegenomen. Niks teleurstellenders dan een lekkend mangat. Kun je weer opnieuw beginnen. Na anderhalf uur lijkt alles in orde.
