‘Pfff, warm hier.’ Ze zet de temperatuurinstelling in de auto van 20 naar 19 graden. ‘Warm?’ zeg ik vragend. ‘Als thuis de thermostaat op 19 staat doe je een vest aan toch?’ Nee, dat is anders legt ze me uit. Oké.
Sommige mensen maken er een uitdaging van. Kijken wie het langst de kachel uit kan laten. Helaas, die handdoek heb ik geworpen. Onder de 19 graden vind ik het al gauw kil worden in huis, dus dat is het minimum voorlopig. Wel heb ik de thermostaat op de verwarmingsketel flink lager gezet en wat douchen betreft luidt het credo: kort. Ik red het met gemak in minder dan vijf minuten en dan zet ik de kraan nog even uit onder het inzepen. Ook languit in bad liggen is verleden tijd. Het is nu thuis net als ’s zomers op de camping, niet te overdadig. Nog wel dagelijks trouwens. Daar doe ik geen concessies aan.
Best een oogopener vind ik. Dat we pas bereid zijn om met minder genoegen te nemen als het ons heel veel geld gaat kosten. Neem nu bij ons op de tuin. De afgelopen jaren gingen we de zomer door met temperatuurinstellingen in de kas waarbij er best weleens een pijp warm werd. Zeker in de ochtend.