Als ik op maandagmorgen rond half zes aan mijn kopje koffie zit komt er een app binnen van een van de veilingmeesters van Aalsmeer. ‘Geen Cameron vandaag?’ Kijk, dat waardeer ik. Die denkt mee. Want voor hetzelfde geld is er iets misgegaan met het maken van brieven. Dit keer niet. ‘Nee, helaas, te veel direct verkocht’, app ik terug.
Het zijn bijzondere tijden. Tenminste, ik heb het nog nooit zo meegemaakt als dit jaar. Dan heb ik het niet over de politiek, had ook gekund, maar over de bloemenprijzen. Sinds een jaar of tien lijkt de combinatie ‘vrouwen bloot, handel dood’ niet meer zo op te gaan als daarvoor. Het gebeurt heel regelmatig dat bloemen duur zijn in de zomer.
Ik heb daar natuurlijk ook wel een verklaring voor. De handel van bloemen is veel mondialer geworden. We zijn minder afhankelijk van Duitsland en Frankrijk dan pakweg 30 jaar geleden. En dit jaar komt er nog eens bij dat de beschikbaarheid van bloemen, neem alleen maar de pioenen, een stuk lager is door de weersomstandigheden. Veel last van schimmels, met uitval tot gevolg. Even terzijde, ik denk dat vrouwen zich door dat weer ook minder blootgeven. Maar dat is slechts een vermoeden.
