Bij het samenstellen van tuinen spelen vaste planten met wintersilhouetten meer dan ooit een rol. Hedendaagse beplantingen kunnen er tegenwoordig in de winter, ondanks het verval, spannend en gevarieerd uitzien, mits de juiste mix aan planten wordt gebruikt. Beplantingen als deze komen ook nog eens de biodiversiteit ten goede.
Lange tijd was het standaard om een tuin rond eind november ‘winterklaar’ te maken, tegenwoordig gaat het anders. Een tuin die tot in maart opvalt met verdroogde plantsilhouetten is bijna verworden tot het hoogst haalbare. Tuinontwerper en plantenspecialist Frank van der Linden, inmiddels ruim twintig jaar experimenterend met beplanting, laat dat in een van zijn tuinen zien. Veel bossige siergrassen hier met de verdroogde bladeren en bloemstengels dicht opeen, ertussen meer open groeiende vaste planten met veelal donkere verticale stengels. “Ik probeer zoveel mogelijk af te wisselen in planthoogtes en groei- en bloemvormen.” Bij de grassen valt Pennisetum alopecuroides ‘Moudry’ op, die in zijn geheel goudkleurig verdroogd, net als de fijnbladige Miscanthus sinensis ‘Little Kitten’ en ‘Kleine Silberspinne’. Ook de wat fragiel ogende Calamagrostis x acutiflora ‘Karl Foerster’ staat nog fier overeind. Panicum en Molinia vindt hij fragiel. “Bij ruig herfstweer of winterse sneeuwval gaan deze wankelen.”