Iris domestica heeft de sierwaarde voornamelijk door de lange stelen en de zaaddozen. Deze iris staat ook wel bekend als luipaardbloem, luipaardlelie of bramenlelie. Deze naam heeft hij te danken aan de gevlekte bloembladeren in oranje, gele en rode tinten en glanzende zwarte zaden. De takken worden gekweekt door Richard van Ruiten.
De luipaardbloem komt oorspronkelijk uit Oost-Azië waar de wortelstokken gebruikt worden in de Chinese geneeskunde tegen hoest en slijm en als Diureticum (vochtafdrijvend middel). Deze iris heeft in de natuur glanzende zwarte zaden die sterk lijken op bramen. Vandaar dat hij ook wel bramenlelie genoemd wordt. In het wild komt de plant voor in graslanden, weiden, open plekken in bossen en bergachtige gebieden. Hier bloeit deze plant in de zomer, waarna de zaaddozen in de herfst open gaan en de glanzende zaden tevoorschijn komen. Deze zaaddozen zijn te onder andere verkrijgen bij van der Vijver Bloemengroothandel.
Lastig te zoeken
Ondanks de naam Iris domestica lijkt de bloem meer op die van een tijgerlelie dan op de Iris germanica. In de loop der jaren heeft de plant al verschillende namen gehad namelijk Ixia chinensis sinds 1753, Belamcanda sinds 1805 en vanaf 2005 heet de plant Iris domestica. Dit maakt het lastig om informatie over deze plant te kunnen verzamelen.
