Het project waarbij werd gekeken naar verwaarding van de teelt van tagetes is gestopt. De betreffende leliekwekers uit Noord-Nederland, die sinds 2015 met het project bezig zijn, stoppen ermee vanwege gebrek aan perspectief. De beschikbare tagetesrassen voor de kwekers hebben een te laag luteïnegehalte om het gewas onder Nederlandse omstandigheden rendabel te maken.
Het idee achter het onderzoek naar tagetesrassen met een hoog luteïnegehalte was om in het jaar dat er tagetes op het land staat – naast dat het gewas goed is om de aaltjespopulatie te verminderen – er nog op een andere manier revenuen van te hebben.
De leliekwekers zaaien tagetes (ofwel afrikaantjes) als ’groene’ grondontsmetter. De tagetesteelt voorafgaand aan de lelies is echter niet standaard, maar in het veenkoloniale bouwplan wordt de teelt veel toegepast, bijvoorbeeld na wintergerst.
