Wouter Duijvesteijn uit Hoek van Holland denkt continu na hoe hij zijn bedrijf duurzamer kan maken. Het is voor hem een soort sport geworden. Dat heeft geleid tot papier en bouwmaterialen van chrysantenafval, maar ook tot een eigen afdeling voor beworteling, een nieuwe exportdoos en een hogere verpakkingsgraad. „Je moet niet altijd alleen naar de kostprijs kijken”, vindt de teler.
Op het papier staan streepjes en spikkels, die verraden wat de grondstof is. Chrysantenvezels. „Technisch is dat misschien niet perfect, maar ik vind het juist gaaf”, zegt Wouter Duijvesteijn, die samen met zijn broer Martijn Beyond Chrysant runt. Als bestuurslid van Stichting Innovatie Glastuinbouw Nederland (Sign) wist hij dat het mogelijk is om papier te maken uit tomatenafval. Dan moet het ook kunnen met afval uit de sierteelt, want dat is een constantere reststroom, was zijn redenering. Het resultaat: zeven pallets met chrysantenpapier.
Voorlopig is het niet meer dan een leuk experiment. Het papier is lastig te vermarkten, want het is een stuk duurder dan gewoon papier, zelfs met subsidie. Mogelijk gaat de Floriade er iets mee doen.
