De glastuinbouw zoekt naarstig naar groene CO2-bronnen. Er zit een stroom aan gesubsidieerde afvangprojecten in de pijplijn, met name bij afvalverwerkingsbedrijven, waarvan de eerste klaar zijn om hun CO2 op de markt te brengen. Ook kijken tuinbouwbedrijven naar zelf afvangen uit de buitenlucht. Welk effect hebben deze ontwikkelingen op de CO2-prijs voor glastuinbouw?
In 2020 kocht de glastuinbouw 240 kton vloeibare CO2 in, naast de 500 kton gasvormige CO2 die Ocap levert. Met de bouw van nieuwe afvanginstallaties zou het vloeibare aanbod drie keer zo groot worden. Via SDE ++ van 2021 en 2022 zou minimaal 700 kton extra op de markt komen – dat wil zeggen, als de installaties werkelijk worden gerealiseerd. De SDE-projecten uit de aanvraag 2023 zijn daar nog niet bijgeteld. Een deel van de afgevangen CO2 komt overigens in gasvorm beschikbaar in het netwerk van Ocap.
Hoe staat het met de bouw van deze afvanginstallaties? Komen die er allemaal nog? Als het goed is wel, want na toekenning van de subsidie moesten bedrijven een contract tekenen met een boeteclausule bij niet doorgaan. Het gaat immers om enorme subsidiebedragen tot €400 miljoen, en in een enkel geval nog meer. RVO heeft een overzicht van de toegekende subsidieprojecten (zie kader), maar mag niet de status geven.
