Stengelaaltjes l Stengelaaltjes zijn in phlox een niet te accepteren kwaal die nooit vanzelf over gaat. De symptomen van stengelaaltje zijn vrij duidelijk. In het groeipunt verschijnen smalle scheef staande blaadjes en de onderkant van de stengel wordt, meestal al in de jonge scheut dik en gaat barsten. Zodra dit bij een jonge plant wordt aangetroffen, moet deze direct worden weggehaald. Als de eerste planten direct worden weggehaald, is de kans dat het niet terug komt vrij groot. Blijft deze plant staan, dan zal binnen een seizoen de partij besmet zijn en verloren gaan. Ziet u in oudere hoeken een besmetting, ruim deze dan direct op. Laat de planten niet nog even staan om de goede takken te snijden, maar ruim deze partij direct van de tuin.
Chemisch bestrijden van een besmetting met stengelaaltjes is in phlox niet mogelijk. Elke poging hiertoe leidt tot een grotere besmetting omdat de kwaal de kans krijgt om langer door te woekeren. Het stengelaaltje is in phlox een organisme met een nultolerantie. Elke plant die gevonden wordt, moet worden vernietigd. Dit is de enige manier om er vanaf te komen. Omdat niet iedereen de kwaal goed genoeg herkent en omdat er nog steeds mensen zijn die denken er met een bespuiting vanaf te komen is de kwaal nog niet onder de knie. Zelfs als de kwaal onder controle lijkt, verspreidt het aaltje zich via zogenoemde aaltjeswol over het perceel. Stengelaaltjes kunnen erg lang, schijnbaar zonder verder planten aan te tasten, overleven om weer voor een probleem te zorgen als er zich een waardplant aandient.
Henk van den Berg
Teelt- en bedrijfsadvies
