De mondiale achteruitgang in biodiversiteit is zorgwekkend. In glastuinbouwgebieden zijn in principe terreinen beschikbaar voor biodiversiteitsherstel, zoals braakliggend land, wegbermen en open stroken langs kassen en watergangen. Hoewel een gevarieerde natuur rond kassen niet zonder risico is voor tuinbouwgewassen, kan biodiversiteit ook functioneel zijn en ziekten en plagen op afstand houden.
Biodiversiteit is voor veel telers nog een containerbegrip. Ze weten vaak niet hoe het kan bijdragen aan een duurzamere teelt, terwijl ze op het bedrijf er al meer mee bezig zijn dan ze zelf beseffen. Inzet van bankerplanten, werken met macrobiologie (insecten, mijten) of microbiologie (bacteriën, schimmels) is er al onder te verstaan. Daarentegen gruwelt menig glastuinder bij ecologisch bermbeheer rond zijn bedrijf en ziet strokenteelt met meerdere teeltgewassen (polyculturen) in zijn kas als een stap terug in de tijd.
