Dag in dag uit in haar winkel staan? Niks voor MARION LEMMEN. Ze gaat er regelmatig even uit. Om haar Proeve van Meesterschap te halen, een privétraining te geven of om een kunstenaarsproject in Mexico bij te wonen: ‘Als ik niet in beweging blijf, vloeit mijn creativiteit weg.’
Het is even zoeken als ik de straat inrijd waar de bloemenwinkel van Marion Lemmen moet zitten. Bloembinderij Lemmen in het Noord-Limburgse Sevenum bevindt zich in een straat met zo op het oog alleen maar woonhuizen. Een smeedijzeren hek onderbreekt twee huizenblokken. Achter het hek bevindt zich een klein buitenplaatsje. Daarachter is de winkel, die dus achter de huizen is gebouwd.
‘Wij zitten hier al vijftig jaar’, begint Marion (57). We nemen plaats in het atelier dat zich in een aangebouwd deel achter de winkel bevindt. Boven de tafel valt het licht door schuine dakramen naar binnen. Op de tafel staat een Limburgse vlaai en Marion heeft voor belegde broodjes en koffie gezorgd. ‘Ik dacht: je hebt vast nog niet gegeten.’ Marion is opgegroeid in het dorp met haar ouders, een broer en een zus. Haar moeder, die de bloemenwinkel vijftig jaar geleden is gestart, is inmiddels 90 en woont nog altijd in het woonhuis waar de winkel aan vast is gebouwd.