Eind 2024 is overeenstemming gerealiseerd over de CE-normen voor biostimulanten. Met een CE-markering is duidelijk welke stof(fen) er in de desbetreffende biostimulant zit en of het product voldoet aan de claim op het label. Regelgeving ten aanzien van biostimulanten moet voorkomen dat boeren en tuinders stoffen/micro-organismen gebruiken waarvan de effecten en risico’s voor mens, milieu en gewas niet onafhankelijk zijn getoetst.
De claims bij biostimulanten zijn omvangrijk. Een greep uit wat er op etiketten te lezen valt: verbetering van bodemstructuur, bloei, opbrengst en wortelontwikkeling en tolerantie tegen (a)biotische stress. Dat wil echter niet zeggen dat het vrijblijvend is óf een biostimulant een werking heeft. Stoffen die onder de EU-meststoffenverordening vallen, waaronder biostimulanten, moeten voor CE-markering aan minimumvereisten voldoen. Zo is een van de vereisten het ondersteunen van de geclaimde effecten van de biostimulanten door middel van onderzoek en moeten deze op een juiste manier op het etiket worden vermeld, net als voor welke gewassen het geclaimde effect geldt.
Eind 2024 zijn de Europese normen, de CEN-normen, vastgesteld waar de biostimulanten aan moeten voldoen (zie kader p. 23) voor CE-markering. Met die markering is er sprake van vrij handelsverkeer binnen de EU. Dit is echter mede afhankelijk van nationale wetgeving per lidstaat. Feitelijk zijn er nu twee routes die een producent kan doorlopen om een product op de markt te brengen: via nationale wetgeving of een Europese CE-markering. Zonder CE-markering kunnen producenten hun producten alleen aanbieden in landen, vaak alleen het eigen land, waar ze geregistreerd zijn.